Sinds een jaar of drie steek ik mijn kop boven het maaiveld uit. Mensen vinden daar wat van. Of in ieder geval vinden ze het nodig daar wat van te vinden.
Meestal gaat dat samen met een zeis…
Dat kan me zo aan het wankelen brengen. Aan het twijfelen of dat wat ik doe wel het juiste is om te doen. Het maakt dat ik een versnelling lager ga.
En precies die dingen meeneem, die me het hardst raken. Onaardige woorden. Vervelende comments onder een post.
Het bizarre is dat deze zwaar in de minderheid zijn. Positieve feedback viert hoogtij.
Maar toch, die een of twee vervelende knagen aan me. Remmen me af.
Nee, ik laat me afremmen. Mijn hoofd weet dat. Maar mijn gevoel vindt dat lastig.
Ik ben een gevoelsmens.
Ook nog een die de dingen graag goed doet.
De lieve vrede wil bewaren.
Een positieve bijdrage wil leveren aan de wereld.
Een soort wereldverbeteraar inderdaad.
Ik ken mijn intentie en draag deze uit. Hardop. Boven dat maaiveld dus.
Dat betekent dat ook mensen die mij niet zo goed kennen het horen en zien.
Sommigen vinden het niks en gaan verder met hun leven.
Anderen vinden het geweldig en blijven volgen.
Weer andere twijfelen, kijken van een afstandje mee om te zien wat komt.
En dan heb je dus die twee die me niet kennen, maar heel graag doen alsof ze het precies weten. Zonder zich te verdiepen. Op een onaardige manier.
Ik kan me voorstellen dat jij hier ook weleens tegenaan loopt.
Hoe ga je daar nou mee om met dat soort feedback?
Mijn eerste advies is: geloof niet alles wat je hoort en ziet.
Feedback zegt vooral iets over de ander. Over zijn waarden, normen, ervaring, opvoeding, eigenschappen, enzovoorts.
Mijn tweede advies is: vraag jezelf af: van wie komt de feedback?
Is het iemand die belangrijk voor je is, die jou goed kent, die verstand heeft van zaken? Dan zou ik er in ieder geval naar luisteren.
Komt het van iemand van wie je nooit eerder hebt gehoord en heeft diegene geen verstand van zaken, zich niet in jou verdiept? Dan zou ik heel sterk overwegen om het van me af te laten glijden. Heeeeeeel snel.
Mijn derde advies: vraag jezelf af of de feedback hout snijdt.
Opbouwende feedabck geven is nou eenmaal een opgave voor sommigen. Wat niet wegneemt, dat het soms gewoon hout snijdt. Dat het klopt. Leuk of niet. Dat betekent niet dat je ook per se iets mee hoeft.
Voel altijd of je het ermee eens bent. Of dat is waar jij voor staat. Of het voor jou klopt. Je hoeft het niet met iedereen eens te zijn.
Oh en nog wat: je kunt niet iedereen tevreden stellen.
Sommigen vinden je stom.
De meesten vinden je leuk.
Ik in ieder geval wel.
Maar ja, of je daar nou waarde aan moet hechten…
hoe goed kennen we elkaar nou 😉
Liefs,
Eveline
